تفاوت دوربین های فیلمبرداری و عکاسی

دوربین های فیلمبرداری و عکاسی چه تفاوت هایی دارند؟

در طول سال های گذشته مرز بین دنیای عکاسی و فیلمبرداری محو شده است .در عصر دیجیتال رشد اشتراک‌گذاری ویدیو (در مکان‌هایی مانند یوتیوب) تضمین کرده است که ضبط فیلم برای مدت طولانی حتی در ارزان‌ترین دوربین‌های کامپکت یک ویژگی استاندارد بوده است. و اکنون افزایش روزافزون استفاده از تلویزیون‌های صفحه تخت با وضوح بالا (و پیشرفت در فناوری حسگر) موج جدیدی از دوربین‌های عکاسی با قابلیت HD را در یک سال گذشته نشان داده است.

DSLR  ها اینجا هستند

دوربین های دیجیتال جمع و جور سال هاست که می توانند کلیپ های ویدئویی کوتاه را ضبط کنند.اما این دوربین ها مثل دوربین های فیلمبرداری برای ویدیو های طولانی مناسب نیستند. خبر خوب این است که نسل جدیدی از دوربین‌های کامپکت و DSLR وارد بازار شده‌اند که می‌توانند تقریباً به همان خوبی که می‌توانند عکس‌هایی با وضوح بالا ثبت کنند، فیلم‌هایی با وضوح بالا ضبط کنند.

اکثر دوربین‌های عکاسی دیجیتال مدرن، فیلمبرداری را ارائه می‌کنند، و بسیاری از آنها اکنون دارای نوعی حالت HD هستند. انتظار نداشته باشید که کیفیت آن با بهترین دوربین های فیلمبرداری مطابقت داشته باشد و همچنین انتظار کنترل های خاص فیلم را نداشته باشید اما برای کلیپ عالی است، شاید برای فیلمبرداری تخصصی مناسب نباشد.

فیلمبرداری چیست و چطور باید اصول این کار را به طور حرفه‌ای رعایت کنیم؟

در حال حاضر هم فیلم‌برداران آماتور و هم در بین فیلم‌سازان جدی این دوربین ها مورد استقبال قرار گرفته است. دلیل اصلی آن سنسور بزرگ است که امکان افکت های فوکوس خوب و کیفیت تصویر عالی را حتی در نور کم فراهم می کند. تطبیق پذیری ارائه شده توسط طیف عظیمی از لنزهای موجود دنیای جدیدی از امکانات خلاقانه را در اختیار شما قرار می دهد.اکثر دوربین‌های فیلمبرداری اختصاصی کیفیت صوتی و تصویری کمی بهتر از دوربین‌های دیجیتال کامپکت ارائه می‌دهند، و وقتی به بالاترین سطح بازار دوربین‌های فیلم‌برداری رسیدید.به دنبال ابزار های پیشرفته تری برای ارتقای کار خود می‌روید.

نگاهی به این تفاوت ها در دنیای حرفه ای تر

اگرچه نمی توان جذابیت دوربین فیلمبرداری ترکیبی عکس/فیلم HD را انکار کرد (مخصوصاً دوربینی که تمام امکانات عکاسی یک دوربین SLR با لنز قابل تعویض را ارائه می دهد)، اما همه چیز ساده نیست، و برخی از معایب مهم برای متعادل کردن مزایای آشکار نسبت به دوربین تخصصی وجود دارد. دوربین فیلمبرداری – به خصوص هنگامی که شروع به بررسی مدل های نیمه حرفه ای و حرفه ای می کنید که کیفیت فیلم بهتر و کنترل های صوتی و تصویری پیشرفته تری را ارائه می دهند. بدون درگیر شدن در جزئیات، این موارد دیده می شود که  می توان آن ها را به صورت زیر خلاصه کرد

DSLR با قابلیت فیلمبرداری در مقابل دوربین فیلمبرداری

مزایا

امکان عکاسی و عکس های با کیفیت بهتر

سریع تر فوکوس را ثابت می‌کند

دارای لنز های قابل تعویض

کنترل عمق میدان

مدیریت آسان تر فایل

کنترل کامل و تسلط بیشتر

معایب

کیفیت فیلم به خوبی بهترین دوربین های فیلمبرداری نیست

فوکوس خودکار محدود در حین فیلمبرداری

مدت زمان محدود کلیپ

بدون حافظه داخلی با ظرفیت بالا (مانند هارد دیسک)

قابلیت های صوتی آن ها به خوبی اکثر دوربین های فیلمبرداری نیست.

نداشتن موتور زوم

چند نکته تکمیلی:

سبک فیلمبرداری و عکاسی

-فقط بعضی از دوربین های فیلمبرداری حرفه قابلیت تعویض زوم دارند.

-بهترین دوربین های فیلمبرداری از فشرده سازی داده ها بهتری استفاده می کنند و وضوح و نرخ فریم بالاتری را نسبت به دوربین های عکاسی  ارائه می دهند

-در حال حاضر فقط پاناسونیک GH1 / GF1 فوکوس سریع کافی را برای استفاده در حین فیلمبرداری و حتی در آن زمان فقط با انتخاب محدودی از لنزها ارائه می دهد.

-در حرکت بیش از حد سریع یک صحنه ثابت می تواند تصویر را تار به نظر برساند، این به دلیل فشرده سازی تصاویر با استفاده از MPEG است – یک فریم کلیدی ضبط می شود و سپس دنباله ۱۱ فریم بعدی از آن به عنوان مرجع استفاده می کند، این به عنوان LGOP شناخته می شود

فوکوس و نوردهی

یک سکانس HD خارج از فوکوس واقعا ارزش دیدن را ندارد، به خصوص وقتی که روی صفحه پلاسما ۵۰ اینچی مشاهده می شود. بهترین راه برای اطمینان از ویدیوی واضح، تنظیم فوکوس روی سوژه قبل از تغییر به نمای زنده است. اگرچه تعداد کمی از دوربین‌های SLR به شما امکان فوکوس خودکار در حالت نمایش زنده (و هنگام فیلم‌برداری) را می‌دهند،اما کند است و بهتر است آن را روی تنظیمات دستی بگذارید

نوردهی خودکار در حین ضبط به کار خود ادامه می دهد، در نگاه اول ممکن است این یک چیز خوب دیده شود، اما هرگونه تغییر در نوردهی در طول یک کلیپ بسیار محسوس خواهد بود. بهترین روش این است که قبل از شروع ضبط ویدیو، نوردهی را قفل کنید. فیلمبرداران حرفه ای به ندرت از فوکوس خودکار یا نوردهی خودکار استفاده می کنند، تصحیح هر گونه خطای نوردهی در کل کلیپ آسان تر از تلاش برای تصحیح بخش های کوچک در یک دنباله است.

عمق میدان

یکی از مزایای اصلی استفاده از دوربین DSLR توانایی آن در فیلمبرداری با عمق میدان محدود است، به خصوص در هنگام استفاده از دوربین های DSLR فول فریم مانند Canon 5D Mark II یا Nikon D3S. اندازه سنسور بزرگتر به شما عمق میدان کم عمق شگفت انگیزی می دهد، اما این به این معنی است که تمرکز روی عناصر اصلی در کلیپ شما باید حیاتی باشد. اندازه‌های سنسور کوچک‌تر، که توسط دوربین‌های کامپکت و دوربین‌های فیلم‌برداری استفاده می‌شوند، به دلیل عمق میدان زیاد، که می‌تواند از عنصر لنز جلویی تا بی‌نهایت باشد، با فوکوس راحت‌تر هستند

صدا

به نظر می رسد که اکثر تولیدکنندگان در مورد کیفیت صدا برای نسل اول دوربین های HDSLR کوتاهی کرده اند. ویدئو معمولاً از نمونه‌گیری صدا در فرکانس ۴۸ کیلوهرتز استفاده می‌کند، در حالی که Canon و Olympus 44.1 کیلوهرتز و نیکون ۱۱ کیلوهرتز را انتخاب کرده‌اند. با این حال، پاناسونیک برای بسیاری از دوربین های خود تا ۴۸ کیلوهرتز کشیده شده است. به نظر می رسد صدا به عنوان یک ویژگی اضافه شده با اهمیت بسیار کمی در نظر گرفته می شود و هیچ کنترل صوتی یا امکانات نظارتی مناسبی ارائه نمی دهد. این کمی کوته بینانه است زیرا صدا یک عنصر مهم در هر تولید است. با این حال، چندین مدل حداقل دارای یک میکروفون استریو هستند (اگرچه بسیاری از آنها از یک میکروفون مونو کوچک روی بدنه دوربین استفاده می‌کنند)، که به طرز آزاردهنده‌ای هر گونه صداهای مربوط به کار را نیز دریافت می‌کند. با این حال، اکنون چند دوربین دارای یک سوکت استریو هستند تا بتوانید از میکروفونی که به دوربین متصل نیست استفاده کنید.

وضوح تصویر

زمانی فقط دو فرمت ویدیویی (آنالوگ) وجود داشت – VHS و Betamax – و هیچ کس به پیکسل ها و ارقام وضوح فکر نمی کرد، اما آن روزها برای همیشه گذشته است. اکنون ما تعداد زیادی از فرمت‌های انتخابی با وضوح بالا (HD) داریم و همه آنها کاربردهای خود را دارند

فول HD

(معروف به ۱۰۸۰p) این در حال حاضر بزرگترین اندازه فریمی است که اکثر دوربین های DSLR فعلی ارائه می دهند. اندازه فریم ۱۹۲۰ در ۱۰۸۰ پیکسل است و کیفیت خیره کننده ای را در صفحه نمایش های پلاسما و LCD بزرگ ایجاد می کند. نکته منفی این است که این اندازه می تواند نیازهای پردازش زیادی را روی رایانه شما ایجاد کند. 

HD

(معروف به ۷۲۰p) هنوز با کیفیت بالا اما در اندازه فریم کوچکتر ۱۲۸۰ x720 دوربین های دیجیتال نیکون از این فرمت استفاده می کنند و اگرچه کوچکتر از Full HD هستند، اما کیفیت تصویر فوق العاده ای را ارائه می دهند. اگر قصد تولید دی وی دی دارید یا می خواهید در وب آپلود کنید، فرمت ۱۲۸۰ x720  HD  انتخاب خوبی است.

HDV

ویدئو با وضوح بالا، این فرمت عمدتا در دوربین های فیلمبرداری نواری استفاده می شود. فرمت آن ۱۴۴۰ در ۱۰۸۰ آنامورفیک است. پس از بارگیری، فریم به Full-HD (1080×۱۹۲۰) گسترش می‌یابد، اما چون تصویر در حالت افقی فشرده می‌شود، می‌تواند تا حدی تعریف خود را از دست بدهد.

SD

تعریف استاندارد. این فرمت با فرمت‌های ۷۲۰  x 480 (NTSC – آمریکای شمالی) یا ۷۲۰ x 576 (PAL – اروپا) مطابقت دارد. تقریباً تمام DVD های تجاری با کیفیت استاندارد تولید می شوند. فرمت تصویر می تواند ۴:۳ یا ۱۶:۹ باشد، اندازه بزرگتر بسط آنامورفیک اندازه ۴:۳ است.

VGA

آرایه گرافیک ویدئویی، فرمتی تا ۸۰۰ در ۶۰۰ پیکسل (از لحاظ فنی SVGA)، اما به طور کلی ۶۴۰ در ۴۸۰ پیکسل. VGA برای ویدیوهای تحت وب، ارسال به عنوان پیوست ایمیل، ارائه پاورپوینت و غیره کاربرد دارد، اما برای ویدیوهای با کیفیت بالا باید به HD نگاه کنید. به طور کلی VGA زمان عکاسی طولانی تری را امکان پذیر می کند، اما با کیفیت پایین تر. اکثر دوربین های دیجیتال VGA را به عنوان یک گزینه ارائه می دهند.

فیلم سازی

نکته:

اگرچه همه نمایشگرها منابع ویدئویی با وضوح پایین‌تر را برای پر کردن صفحه افزایش می‌دهند، اما با فیلم‌هایی که با وضوح اصلی صفحه مطابقت دارند، همیشه نتایج بهتری دریافت خواهید کرد. این امر در هنگام تماشای فیلم بر روی صفحه نمایش رایانه آشکارتر است. یک فیلم VGA بر روی یک صفحه نمایش PC LCD 20 اینچی کوچک به نظر می رسد و اگر آن را بکشید تا فضای موجود را پر کنید وحشتناک به نظر می رسد. این تا حدی به این دلیل است که صفحه نمایش های رایانه شخصی معمولاً وضوح اصلی بالاتری نسبت به تلویزیون دارند، اما عمدتاً به این دلیل است که شما معمولا آنها را از خیلی نزدیکتر می بینید.

کلام آخر

استفاده از دوربین های DSLR و یا دوربین های فیلمبرداری برای ساخت یک ویدیو و کلیپ کاملا بستگی به نیاز شما و به بستر پخش آن ویدیو و کلیپ مربوط می‌شود و  با نظر کارگردان و فیلمبردار انتخاب می‌شود که با توجه به بستر پخش از دوربین مناسب و همچنین لنز های کارآمدی استفاده کند.

شما همچنین می توانید با خواندن مقاله سونی سینما لاین چیست راجب  سری دوربین های سینمایی اطلاعات بیشتری کسب کنید